image: ‘The age of smiling’: een glimlachende straatverkoopster van Chinese cola, een voorbeeld vat het ontluikende entrepreneurschap in de VRC in de jaren ’80. Lingnan meishu chubanshe (岭南美术出版社), designer: Peng Ming (彭明) 1988 © No copyright infringement intended. All rights belong to their respective copyright owners, zie https://chineseposters.net/posters/e13-437
19 Nov 2021_Na ons eerste deel over Dr. Ying Zhang, https://www.mijngroeve.nl/nl/geschiedenis/de-vrcs-soft-power-in-nederland/ een tweede post die VRC’s soft power in Nederland illustreert aan de hand van de loopbaan van Drs. Afke Schaart, voormalig VVD parlementslid.
Afke Schaart werd voor het eerst bij het grote publiek bekend toen ze in 2010 de overstap maakte van de lokale politiek in Wassenaar naar de Tweede Kamer in Den Haag, waar ze voor de VVD als woordvoerder van Economische Zaken en Innovatie, Technologie en ICT opereerde. Na een studie politieke wetenschappen aan de VU in Adam en een jaartje Clingendael (1999-2000) begon Afke haar loopbaan bij de KPN: daar werd ze verantwoordelijk voor de beleidsbelangen en overheidszaken van KPN in Europa (Jan 2000 – jun 2010) als directrice ‘public affairs’. In die hoedanigheid kwam ze al in contact met Huawei en reisde ze regelmatig naar het Verre Oosten.
KPN & Huawei
Zoals gememoreerd in deel I, KPN was een van de eerste telecom operators in Europa die met Huawei in zee ging, bijna 2 decennia geleden, via het zusterbedrijf Telfort: anno 2021 is die eerdere samenwerking onderwerp van onderzoek door het Agentschap Telecom (AT) in opdracht van de Minister van EZK na recente mededelingen in de media over aftappraktijken door de Chinese partner rond 2009.
Telefonie en afluisteren, het is ongeveer even oud als de uitvinding van de telefoon. Sinds het NSA afluisterschandaal dat in 2013 naar buiten kwam weet de burger dat het klaarblijkelijk niet al te moeilijk was voor Amerikaanse inlichtingdiensten om mobiele telefoons van Europese politici af te tappen. Of dat voor Huawei al eerder gold hopen we dus voor het eind van dit jaar van AT te vernemen, al voorzie ik dat een eenduidig antwoord niet zal worden afgegeven. We zullen het waarschijnlijk moeten doen met een conclusie in de trant van “we hebben geen sluitend bewijs kunnen vinden, maar kunnen het ook niet uitsluiten.”
Feit is dat vanaf 2004 de KPN steeds innigere relaties met Huawei aanging, met name voor de aanschaf van 3&4G apparatuur en voor de levering van zeer snelle (zogenaamde “point to point”) data verbindingen aan zakelijke klanten. Met de overgang naar 5G had de KPN aanvankelijk ook het uiterst goedkope Huawei als voornaamste partner in gedachten, mede in de kern van het netwerk, omdat voortgebouwd zou kunnen worden op bestaande apparatuur. Die plannen werden uiteindelijk onder politieke druk vanuit de Kamer en door de algemeen maatregel van bestuur (AmvB) Telecom van het kabinet, wakker geschud door de toenemende kritiek vanuit de VS en ook binnen de EU over de risiko’s van het inschakelen van ‘onbetrouwbare leveranciers’, in de afgelopen 2 jaar bijgesteld.
Of Afke Schaart in de periode 2000-2010 een grote rol van betekenis in de totstandkoming van de nauwe relaties met Huawei speelde is niet duidelijk. Ze was in ieder geval op de hoogte van de ontwikkelingen, maar hoogstwaarschijnlijk niet direct en zeer actief betrokken bij de (zakelijke) onderhandelingen met de Chinese partij als directrice ‘Public Affairs’.
Schaart in de Kamer
Na haar overstap naar de landelijke politiek viel Afke vooral op tijdens de discussies over de zgn ‘netneutraliteit’. Onder haar leiding maakte de VVD zich hard voor het voorstel om enerzijds het internet vrij en open te houden, maar anderzijds de internet providers toe te staan om verschillende prijskaartjes te hangen aan verschillende mobiele internetdiensten. Schimmig bleef of de VVD liever het belang van de consument of dat van de telecom-industrie c.q. KPN wilde behartigen. Een bedrijf als KPN wilde immers ook maar wat graag de gebruiker naast de maandelijks abonnementskosten extra kunnen aanslaan voor bepaalde gebruikte diensten, zoals youtube of skype.
Met steun van de oppositie en tegen de zin van het CDA en de VVD in liet CDA minister Verhagen uiteindelijk in 2012 de netneutraliteit wettelijk vastleggen, waarbij tevens het het blokkeren, tariferen en afknijpen of het extra belasten van specifieke diensten door providers werd verboden.
Daarnaast vestigde Schaart de aandacht op zich door rond November 2010 vragen te stellen aan de Ministers van BZ en EZK over de door China destijds plotsklaps aangekondigde verlaging van de export van zeldzame aardmetalen, waarbij ze zich afvroeg wat het effect van deze Chinese beleidswijziging zou zijn voor de Nederlandse grondstoffenzekerheid in het algemeen en voor sommige Nederlandse industrieën in het bijzonder. Ook uitte ze al in Januari 2011 haar zorgen over het toenemende aantal buitenlandse cyberaanvallen op Nederlandse bedrijven, zonder overigens aan te geven wie ze als de grote boosdoeners beschouwde. Onbekend is of ze met haar KPN verleden in die tijd al op de hoogte was van de verontrustende uitkomsten van KPN’s audit mbt Telfort en het Huawei afluisterschandaal, die het grote publiek dus pas in 2021 ter ore zouden komen.
GSMA
Ondanks al haar nobele inspanningen was Afke’s politieke loopbaan geen lang leven beschoren. Bij de verkiezingen van September 2012 werd ze zo laag op de kieslijst gezet, dat ze de eer aan zichzelf hield. Van Den-Haag verkastte ze naar Brussel: Afke werd hoofd van het EU-team voor institutionele betrekkingen van Microsoft en leerde zo alle ins-en outs van het wheelen en dealen met Europese instellingen. Vervolgens maakte ze de overstap naar de GSM Association (GSMA), dat de belangen behartigt van mobiele operators wereldwijd, steunend op een enorm ecosysteem van meer dan 750 operators en 400 bedrijven. Een invloedrijke belangenvereniging, kortom.
Ze werd aangesteld als VP en Head of Europe, Russia en Eurasia voor de GSMA (2015 -aug 2020), gezeteld in Brussel, zich opnieuw richtend op public affairs. Gezien haar VVD achtergrond en functie in Brussel is het aannemelijk dat ze in contact is gebleven met partijgenoten, inclusief premier Rutte, die ze ongetwijfeld enkele malen in de wandelgangen van Brussel of Den-Haag tegen het lijf zal zijn gelopen. 5G zal daarbij vast wel eens ter sprake zijn gekomen, mogen we aannemen.
De GSMA is zeer bekend vanwege het organiseren van de World Mobile Congressen (WMC) in Barcelona, LA en Shanghai. Die congressen en tradeshows maakten een enorme groei door over het afgelopen decennium, een weerspiegeling van het wereldwijde, snel groeiende belang van telecommunicatie. De WMCs vormden/vormen ook de belangrijkste bron van inkomsten voor de non-profit GSMA: bezoekers en vooral exhibitors moeten immers grif betalen voor bezoek of deelname aan de tradeshow.
Huawei lobby in de GSMA
De raad van commissarisen van GSMA bestaat uit zo’n 25 leden, waaronder de grote Chinese telecom operators, China Mobile, China Telecom and China Unicom, allen in handen van de Chinese staat en grootafnemers van Huawei appatuur. Allemaal ook zwaar vertegenwoordigd op de WMCs, en daardoor uitgegroeid tot de belangrijkste bijdragers aan het budget van de GSMA. Toen in Europa vanaf 2019 in in verscheidene lidstaten stemmen opgingen om Huawei uit het netwerk te weren, plaatste dit het dagelijks bestuur van de GSMA voor een dilemma: hoe de Chinese commissarissen te vriend houden? En moest de GSMA nu ook haar eigen leden en Europese operators aanraden om meer afstand te nemen van Huawei?
https://telecoms.com/495291/gsma-set-for-crisis-meeting-at-mwc-over-huawei-bans-report/
In plaats daarvan besloot de GSMA research te doen naar de economische impact van een eventuele Huawei ban in de 5G supply chain. Dit ‘GSMA Intelligence’ onderzoek werd echter vlak voor publicatie teruggetrokken omdat het zonder enige grondige onderbouwing uitkwam op het astronomische bedrag van €55 miljard aan extra (vervangings)kosten en de gevolgtrekking dat een ban op Huawei zou uitmonden in een enorme vertraging van de 5G uitrol in Europa. Ericsson en Nokia voelden zich vervolgens genoodzaakt te reageren op de geruchten rondom de conclusies van dit niet gepubliceerde onderzoek, waarbij zij de berekeningen en gevolgtrekkingen van het rapport volkomen onderuit haalden.
Zie https://www.reuters.com/article/us-huawei-europe-gsma-idUSKCN1T80Y3 en https://www.nokia.com/nokia-statement-regarding-gsma-internal-report-economic-impact-assessment-of-5g-supply-chain-restrictions-in-the-eu/ en https://www.ericsson.com/en/newsroom/ericsson-comments/statement-regarding-gsma-internal-report en https://telecoms.com/495291/gsma-set-for-crisis-meeting-at-mwc-over-huawei-bans-report/
De GSMA leek in zijn lobby pogingen richting de Europese lidstaten haar oren wel erg veel naar de Chinese mecenassen te hebben laten hangen.Wie was verantwoordelijk voor het onderzoek, had de Public Affairs afdeling van GSMA Europe wellicht ook een vinger in pap? Ik heb het niet kunnen achterhalen: evident was wel de intentie van de GSMA om met het onderzoek overheden en telecom operators in Europa onder druk te zetten Huawei niet te laten vallen. De GSMA bleef er vooral op hameren dat de lidstaten haast moesten maken met de 5G uitrol, waarin Huawei -volgens de oorspronkelijke plannen althans- een belangrijk aandeel zou hebben. Het veiligheidsdilemma met betrekking tot Huawei kwam bij de GSMA niet verder meer aan bod.
ECTA
In 2020 was er ook de ECTA, European Competitive Telecommunications Association, een pan-Europese ‘pro-competitie handelsvereniging’ die meer dan 100 nieuwe, jonge ‘challenger’ telecom operators en digitale ‘solution providers’ vertegenwoordigd, die een soortgelijk alarmerend bericht de wereld instuurde dat een Huawei ban verstrekkende gevolgen zou hebben voor het tijdsschema van de 5G uitrol. Gevestigde telecom namen als Ericsson, Nokia, KPN etc zijn geen lid van deze organisatie, wonderlijk genoeg Huawei overigens wel, ook al is het bedrijf enkele decennia oud. https://www.reuters.com/article/huawei-europe-idUSKBN2711LD
De telecomreus zelf heeft eveneens geen kans onverlet gelaten om de Europese overheden te waarschuwen voor de economische en sociale schade die de EU en haar bevolking zal ondervinden van een Huawei ban. De kosten van vervanging zijn aanzienlijk voor geheel Europa, maar lopen geenszins in de bedragen die Huawei en de verschillende lobbies zoals de GSMA ons voorspiegelen. In het VK, naast de BRD en Nederland, een land met oorspronkelijk een hoge graad van afhankelijkheid van Huawei equipment is berekend dat de ‘rip en replace’ operatie die in 2027 voltooid moet zijn, zo’n 1-2 miljard Britse pond zal kosten. In de BRD liggen die kosten waarschijnlijk op zo’n ~ €2-3 miljard. In Nederland vermoedelijk zo’n €100-200 miljoen. Een aantal andere lidstaten heeft al in een vroeg stadium voor Nokia en Ericsson gekozen, en worden niet geconfronteerd met dure vervangingsoperaties. Tel je het van alle EU lidstaten bij elkaar op dan kom je waarschijnlijk eerder uit op € 5 – € 10 miljard: een fors bedrag, maar ver verwijderd van voorgenoemde € 55 miljard.
Zie ook https://www.rtlnieuws.nl/economie/tech-business/artikel/5168842/huawei-ban-kostenpost-5g-verbannen-mobiele-netwerken-china en https://www.computable.nl/artikel/nieuws/mobility/6951359/250449/5g-boycot-huawei-miljardenstrop-voor-eu.html
Wat betreft vertragingen in de 5G uitrol, factoren zoals COVID-19, aangespannen juridische zaken (bijv over de gezondheidsrisiko’s van 5G), langzame wet-en regelgeving van de overheid (bijv. over de voorwaarden omtrent de frequentieveilingen) en politieke gebeurtenissen (verkiezingen, formaties) lijken eerder de oorzaak van vertraging dan de benodigde tijd voor een eventuele switch naar een betrouwbare apparatuur supplier.
Gefaseerde 5G uitrol
De 5G uitrol in Nederland gaat net zoals elders gefaseerd, gebaseerd op de richtlijn van drie specifieke frequentie-spectrums zoals aangewezen door de EU: tot 700 MHz, 3,5GHz en 26 GHz.Op 21 juli 2020 zijn in Nederland de 700 MHz-, 1400 MHz- en 2100 MHz-frequentiebanden geveild, een veiling die aanvankelijk voor eind 2019 gepland stond. De EU voorwaarde was dat in ieder geval de de veiling van 700Mhz voor 30 juni 2020 zou moeten plaatsvinden.
De oorzaak van de vertraging was tweeledig: 1) de voorgenomen overname van Tele2 door T-mobile moest eerst door de Europese Commissie worden goedgekeurd, omdat aanvankelijk verwacht werd dat beide bedrijven aan de frequentieveiling zouden meedoen. 2) de afkondiging van de AmvB telecom eind 2019, gevolgd door de “EU 5G toolkit” die nieuwe veiligheidseisen stelde aan telecom-operators voor de inzet van 5G apparatuur. Uiteindelijk werd de EU deadline dus op 3 weken na niet gehaald door Nederland.
De geplande April 2022 veiling van de 3.5Ghz frequentie is in de soep gelopen doordat Mona Keijzer, tot voor kort staatssecretaris van EZK, door de rechter werd teruggefloten nadat ze getracht had Inmarsat, het Britse satellietbedrijf gevestigd in Burssum dat al jarenlang opereert op diezelfde frequentie in verband met het aanbieden van nood-, spoed en veiligheidscommunicatie ten behoeve van het zeeverkeer, op basis van een eenzijdig overheidsbesluit uit 2014 te dwingen zelf op zoek te gaan naar een alternatieve locatie in Europa. Daardoor zou deze frequentie volledig vrij komen voor de operators en er geen kans op interferentie meer bestaan. Klaarblijk was onze lieve Mona al die jaren niet in staat of bij zins om via onderhandeling een compromis met Inmarsat te bereiken over de benodigde relocatie. https://dutchitchannel.nl/680374/uitstel-voor-ghz-frequentieveiling.html
Zoals bekend, ze werd onlangs ontslagen omdat ze kritiek had op het besluit van haar eigen regeringsteam tot invoering van de corona-pas en op het haar inziens dwingende karakter van het vaccinatie-beleid. EZK gaat nu via een adviescommissie een compromis met Inmarsat proberen te vinden, maar dat gaat naar verwachting dermate veel tijd in beslag nemen dat de April 2022 deadline niet meer gehaald kan worden….Heeft derhalve niks te maken met Huawei, maar meer met een incompetente Nederlandse staatssecretaris.
Slechts een voorbeeldje dat duidelijk maakt dat vertragingen in de uitrol niet louter en per definitie een rechtstreekse band met het Huawei vraagstuk hebben. Hetzelfde verhaal gaat op in andere EU lidstaten.
Afke naar Huawei
Door de Corona epidemie moest de GSMA alle 2020 WMCs afzeggen en zag de organisatie zich gedwongen om zo’n 20% van haar employees te ontslaan. Inkomsten liepen snel terug, terwijl de reuzen Huawei en de Chinese telecom operators internationaal steeds meer onder vuur kwamen te liggen. https://www.fiercewireless.com/wireless/job-cuts-hit-20-gsma-workforce-report
Ook Afke Schaart ging/moest (?) op zoek naar een andere job: ze koos ervoor om in Augustus 2020 aan de slag te gaan bij…Huawei, in het hoofdkantoor in Shenzhen nog wel, als ‘SVP Global Affairs & Global Head of Impact.’ zie bijv https://www.facebook.com/watch/?v=5064334066960733. Ze verdeelt haar tijd tussen Shenzhen en Rijswijk, waar het Nederlandse hoofdkwartier van Huawei is gevestigd.
Schaart werd daarmee formeel de hoogstgeplaatste westerling bij de Chinese telecomgigant, de zoveelste in een stoet van buitenlanders die vanaf 2012 in dienst traden van de Chinese onderneming. Zij hebben allemaal willen bijdragen aan het beeld dat Huawei een moderne, normale multinational is uit een normaal, ‘Westers georienteerd’ land met een beleid gebaseerd op transparantie, openheid en integriteit. M.a.w. een modern bedrijf uit een land met een overheid die Westerse/universele waarden en normen zou waarderen en delen….
Een paar van de meest opvallende namen van de afgelopen 10 jaar: de Fransman Serge Abou, werkte 30 jaar in verschillende functies in de EU, waarvan in zijn laatste periode (2005-2011) als EU ambassadeur voor China, voordat ie overstapte naar Huawei. De Franse wiskundige Laurent Lafforgue, wereldwijd een van de experts op het gebied van Algebraïsche meetkunde, de voormalig gouverneur van Victoria, Australië , John Brumby als ook de voormalig minister van BuZa van Australië , Alexander Downer en recent nog Mike Rake, voormalig Voorzitter van Britsh Telecom.
Tegelijkertijd hebben we de afgelopen 2 jaar een uittocht gezien van een aantal Westerse bestuursleden die juist hun biezen pakten nadat Huawei’s expliciete rol in de misstanden in Xinjiang aan het licht kwamen. https://www.bbc.com/news/technology-55332671
Bestuursstructuur
Als je al die Westerse Huawei execs vraagt naar Huawei’s eigendoms, bestuurs- en organisatie-structuur draaien ze vaak om de hete brij heen: de onderneming is voor 100% in handen van een ‘private holding company’, waarvan 1% aan stichter Ren Zhengfei toebehoort en 99% aan de werknemers via een zgn ‘vakbond’s comité’: wie dan in het Huawei management de daadwerkelijke vertegenwoordigers zijn van die vakbond weet men vervolgens niet aan te geven. Het bedrijf met een jaarlijkse omzet van >$100 miljard is niet aan de beurs genoteerd en niemand bezijdens de employees kan er in investeren. Heel bijzonder voor zo’n grote multinational…
luister ook eens naar https://www.bnr.nl/vanonzepartners/de-verbindende-factor/10428873/connecten-met-de-critici Huawei’s GertJan van Eck (Chief Operating Officer) en Jurjen Veldhuizen (Director Solutions & Marketing) in gesprek met BNR-interviewer Robin Rotman, december 2020
In de VRC bestaat een vakbond alleen bij de gratie van de CCP, er is geen enkele onafhankelijke, door werknemers zelf geleide vakbond. Het vakbondscomite van Huawei impliceert eigenlijk al dat de Staat eigenaar is van het bedrijf. En als het afgelopen jaar weer iets heeft bewezen dan is het wel dat de de Partij op ieder moment de leiding volledig kan overnemen van al die Chinese tech bedrijven waarvan vaak gezegd werd dat ze “zonder enige CCP controle” tot multinationals waren uitgegroeid (refereer Alibaba, Tencent, etc etc etc). De Partij is inmiddels druk in de weer om die techbedrijven en hun managers voor te bereiden op een potentieel lange confrontationele relatie met m.n. de VS: de CEO’s die onvoldoende in de pas liepen of willen lopen met Xi’s ‘rejuvenation of China’ mars, hebben of zullen het veld moeten ruimen…
Deze intransparante bedrijfsstructuur en het permanent aanwezige risiko van grote Partij/Staatsinvloed beletten Europese telecom operators en overheden aanvankelijk dus niet om voor Huawei te kiezen bij de aanschaf van apparatuur voor cruciale nationale infrastructuur. Voor Nederland was hoogstwaarschijnlijk het prijskaartje de voornaamste reden voor de samenwerking: Huawei bood end-to end solutions aan voor prijzen die soms wel tot 60% beneden die van de Scandinavische concurrenten lagen.
Deze goedkoop blijkt nu duurkoop en de Nederlandse overheid zit al meer dan 2 jaar met het Huawei probleem in haar maag. Het kabinet poogt de kosten van een vervangingsoperatie van Huawei apparatuur -voorspelbaar genoeg- op de telecom operators af te schuiven. Uiteindelijk zal de consument ervoor betalen, vrees ik. En de parlementaire discussie over de resterende rol van Huawei in het Nederlands netwerk is onderwijl staatsgeheim. De Rutte doctrine in volle glorie, zullen we maar zeggen. Een publiekelijk uitgesproken Huawei ban zet de andere handelsbelangen met de VRC tezeer op het spel, horen we onze premier hardop denken.
Interview met Afke
Hoogste tijd om terug te keren naar Afke en haar zelf aan het woord te laten over haar keuze voor Huawei. Ze is natuurlijk laaiend enthousiast over haar nieuwe baan en zegt tegen het Financieel Dagblad op 18 juni 2021: “Mijn rol is dan wel global, maar er wordt van mij niet verwacht dat ik een verhaal ga houden waar ik niet achter zou staan of zo. Weet je, ik ben altijd in de corporate wereld actief geweest en ik vind Huawei echt niet anders dan Microsoft, de GSMA of KPN waar ik eerder heb gewerkt…Omdat het past bij wat ik hiervoor heb gedaan. En omdat ik Huawei een fantastisch bedrijf vindt dat een voorloper is op AI, op 5G, op big data en dat de beste producten voor de beste prijs kan bieden. Ze zijn daar veel verder in dan wij, en veel verder dan Amerika ook. Ik dacht gewoon: leuk, daar wil ik bij zijn….” Voorts:
“Ik werkte bij KPN toen Huawei begon met 3G in Nederland en dat was een fantastische samenwerking. We hebben daar als Nederlandse samenleving zoveel profijt van gehad. Ik ben dat moment nooit vergeten…Ik heb met Huawei veel meer te maken gehad en ik ben echt overtuigd van de goede intenties en de wil van Huawei om met onze partners goede dingen te doen. We zijn een bedrijf hè, geen politiek instituut. Ik heb vorige week zelf ons zevende cyber security center geopend….
Mensenrechten zijn een issue en er zijn een heleboel parlementen die daar wat van vinden ja. Maar heeft Huawei daar een rol in? Nou nee, net zomin als Microsoft of Google een rol hebben in Guantanamo Bay. Dat is mijn mening. In andere delen van Europa wordt veel minder de link gelegd met ons bedrijf en mensenrechten. En die link is ook echt niet terecht.”
En tot slot: “Over tien jaar ga ik concluderen dat ik juist aan de goede kant zat, dat weet ik zeker. Als ik in China de ontwikkeling zie en dat vergelijk met Amerika met z’n grote sociale problemen en met de infrastructuur die niet op orde is … In China is dat veel minder. Dan denk ik: dáár zit de weg vooruit.”
Hostage diplomacy
Na de vrijlating van Huawei’s CFO Meng door Canada afgelopen September twitterde Afke dat ze erg blij was met de terugkeer van deze Chinese executive naar China en hoopte dat het het begin zou markeren van betere internationale relaties gebaseerd op dialoog en samenwerking. Vanzelfsprekend twitterde ze niet over de vrijlating terzelfdertijd van 2 Canadezen die door het communistisch bewind in 2018 willekeurig waren opgepakt en opgesloten als vergelding voor Meng’s arrestatie. Meng bracht haar huisarrest comfortabel door in haar villa in Canada gesteund door een team van juridische experts die een rechtzaak aanspanden tegen de Amerikaanse overheid, de twee Canadese burgers meer dan 1000 dagen in eenzame opsluiting in een cel in de Volksrepubliek, zonder rechtsbijstand.
Ongeacht wat een ieder vindt van de oorspronkelijke arrestatie van Meng op voorspraak van de VS, het feit dat het Chinese bewind daarop onmiddelijk overging tot hostage diplomacy door middel van het in de boeien slaan van willekeurige Canadese burgers zou toch ook wel een teken aan de wand moeten zijn voor doctorandussen zoals Afke die een nogal naïeve voorstelling van zaken hebben hoe het er in de Chinese maatschappij onder Xi daadwerkelijk aan toe gaat.
Ik twijfel overigens niet aan de goeie intenties van vele Chinese employees binnen Huawei en de technische competenties van de onderneming: het probleem is dat het bedrijf sterk verbonden is met het militaire apparaat en diepe wortels heeft in de een-Partij-Staat, die volledig wordt gecontroleerd door een onbetrouwbare en dikwijls meedogenloze communistische overheid die ten alle tijden het roer in een overneming kan overnemen. En die onder Xi Jinping het afgelopen decennium een uiterst agressieve weg is ingeslagen. En die het sanctioneert dat een leger aan hackers dagelijks Westerse, waaronder Nederlandse, bedrijven en instellingen attakeert, inclusief onlangs nog Afke’s voormalige werkgever Microsoft! https://www.bbc.com/news/world-asia-china-57889981 Zelfs de Nederlandse inlichtingen- en veiligheidsdiensten en de NCTV hebben intussen meermaals aangegeven dat China één van de staten is die een offensief cyberprogramma hebben dat gericht is tegen Nederlandse belangen….
Afke versie 2021 vs versie 2011
Je vraagt je na het lezen van het interview af waar is toch de bezorgde Schaart uit 2011 gebleven? Denkt ze bijvoorbeeld echt dat Chinese hackers hun gang kunnen gaan zonder dat de Chinese Staat daar weet van heeft? Meent ze werkelijk dat er voor Europa en Nederland geen verhoogd risiko bestaat op een nog kwetsbaarder telecom netwerk als Huawei daar deel van uit maakt? Waarom zou je überhaupt Nederlands’ nationale netwerk overleveren aan de diensten/apparatuur van een bedrijf dat komt uit een land, waar Westerse telecombedrijven een volstrekt marginale rol spelen in de telecom-en netwerksystemen aldaar? En het gevaar willen lopen dat de Chinese overheid een nog grotere kans wordt geboden om in Nederland het netwerk te bespioneren, hacken of zelfs plat te gooien mocht de CCP dat ooit opportuun achten?
Klaarblijkelijk heeft ze geen weet van het feit dat diezelfde Chinese overheid ten alle tijden van Huawei kan eisen alle verzamelde persoonlijke data over te dragen om ‘redenen van nationale veiligheid’. En dat Huawei hofleverancier is van het nationale Chinese veiligheidsapparaat. En dat ze vooral wordt gebruikt als uithangbord om het zwaar beschadigde imago van de onderneming, al jarenlang het paradepaardje van de VRC, in het buitenland op te vijzelen.
Ze meent kennelijk dat ze vrij is in haar doen en laten en kan zeggen wat ze wil in haar nieuwe functie in communistisch China. Is Afke onnozel of doet ze alsof omdat ze in opdracht van de AIVD in het hoofdkwartier in Shenzhen een vinger aan de pols moet houden? Laat ik er maar geen wilde theorieën op loslaten, hoogstwaarschijnlijk is het vrij simpele antwoord dat ze haar geliefde gelobby hobby graag uitoefent voor diegene die haar daarvoor het beste betaald. En China is inderdaad een enerverende ‘place to be’, daar kunnen we haar tenminste nog gelijk in geven.
Ik wil er tenslotte op wijzen dat ze vermeld staat als lid van de Raad van Advies van de TSOC, https://www.tsoc.nl/over-tsoc/raad-van-advies ‘een Nederlandse vereniging met ongeveer van 800 leden en een platform in Technologie, Media en Telecommunicatie voor ‘het vergaren van kennis en het opdoen en onderhouden van contacten in deze sector. De leden zijn vertegenwoordigers van bedrijven, zelfstandige professionals, consultants of adviseurs. TSOC is de plaats waar innovatie in de sector mede richting wordt gegeven’. Per 1 juli 2021 heeft het TSOC ook het Agentschap Telecom als nieuw bedrijfslid verwelkomd.
Mag toch hopen dat de AT zich niet te soft opstelt tegen die soft power van Huawei in de TSOC…***
Het zij nog maar een keer gezegd, Afke’s keuze voor Huawei is natuurlijk volstrekt legaal, of ze anno 2021 verstandig is of te prijzen valt is een heel ander verhaal. Dat ze deel uitmaakt van de soft power machine van Huawei/VRC lijkt haarzelf in ieder geval te ontgaan. Toch wel belangrijk om te weten mocht je haar toevallig – ongetwijfeld vriendelijk glimlachend- tegenkomen in een van die wandelgangen in Den-Haag, Brussel of elders in de wereld…
***=update 3 April 2023: TSOC verwelkomt Ruud Klein Schiphorst tot de Raad van Advies van TSOC. Ruud Klein Schiphorst is al jaren actief in de technologie sector en is momenteel Country Manager bij Nokia Nederland. Yvonne Schers, Voorzitter TSOC,”Ruud neemt het stokje over van Afke Schaart. We bedanken Afke voor haar inzet voor de vereniging”.
Zie verder
https://www.aspi.org.au/report/mapping-more-chinas-tech-giants
https://www.lightreading.com/5g/bt-says-huawei-ban-is-not-so-bad-after-all/d/d-id/762417
https://www.techradar.com/news/cost-of-replacing-huawei-kit-in-europe-could-be-pound28bn
https://www.onemorething.nl/2018/05/5g-netwerk-drie-fases/
https://nos.nl/artikel/2377344-huawei-beheert-nog-wel-degelijk-kern-van-4g-netwerk-kpn (2021)
https://www.rd.nl/artikel/946152-onderzoek-naar-ongewenste-toegang-tot-kpn-netwerk-duurt-langer
https://www.wired.co.uk/article/huawei-5g-uk-security
https://www.bbc.com/news/technology-55634388