Update 27 augustus 2024: https://www.straitstimes.com/singapore/courts-crime/jail-fine-for-mastermind-of-cryptocurrency-investment-scam-where-victims-lost-11m

3 Juli 2019_En plotsklaps is ie daar dan weer als een duveltje uit het doosje: Yang Bin, de gewezen tycoon, ooit één van de rijkste mannen in China …. In het najaar van 2018 wordt ie voor het eerst sinds 15 jaar in het openbaar gespot, dit keer in Taipei, of all places…

Yang Bin wie, wat??? Yang Bin, de Chinees met de Nederlandse nationaliteit die bij Shenyang in de provincie Liaoning in China’s hoge noorden vanaf 2000 een Holland-dorp van meer dan 200 hectare uit de grond laat stampen naar voorbeeld van Olanda Mura bij Nagasaki in Japan. Die in de loop van 2001 door Kim Jong-il, de vader van de huidige Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un, in het geheim wordt benaderd voor het opzetten van een speciale economische en administratieve regio (SAR) bij Sinuiju, direct tegenover het Chinese Dandong aan de oever van de Yalu. (zie artikel https://www.mijngroeve.nl/geschiedenis/grensgevallen_dandong/ ).

Geloof het of niet, maar Kim Jong-il wil in 2002 plotseling heel erg graag dat er een kapitalistische enclave op Noord-Koreaans grondgebied komt, een radicale breuk met het verleden… in datzelfde jaar stemt de voltallige top van de Noord-Koreaanse communistische partij in met de oprichting van die SAR naar voorbeeld van de door China voor Hong Kong toegepaste formule van ” één land, twee systemen”. De zone zal volledige juridische én administratieve autonomie verkrijgen. Yang Bin heeft met de Noord-Koreanen onderhandeld dat de vrijhandelszone meer dan 80km² zal beslaan waardoor ondermeer de oude brug die Sinuiju met Dandong verbindt onder zijn gezag zal vallen. Acht leden van het nog te benoemen 15-koppige bestuur van Sinuiju SAR zullen van buitenlandse komaf zijn, de Amerikaanse dollar en Japanse Yen zullen in het gebied vrij kunnen worden verhandeld en buitenlanders zonder visa probleemloos in-en uit kunnen reizen. Er zal om de zone wel een muur worden gebouwd: de vrije in-en uitreis zal niet gelden voor de lokale bevolking! Tevens zal er voor de meerderheid van die bijna half miljoen Noord-Koreaanse inwoners van Sinuiju naar huisvesting buiten de zone gezocht moeten worden. Yang zal met toestemming van Kim als gouverneur de leiding over het bestuur van de SAR krijgen. Het Noord-Koreaanse “parlement” neemt zelfs een aparte “grondwet” voor Sinuiju SAR aan die vanaf 30 September 2002 van kracht zal worden.

Shanghai 2001

Hoe heeft Yang Bin dit geflikt? In januari 2001 bezoekt Kim Jong-il Shanghai en is onder de indruk van de razendsnelle economische ontwikkelingen in de metropool. Kim ziet ook een aantal broeikassen waar groente en fruit het hele jaar door kunnen worden geteeld. De leider van Noord-Korea, het land dat net een jarenlange hongersnood achter de rug heeft, verklaart dat de communistische partij van China met haar economische hervormingen de juiste weg is ingeslagen. Voorts ziet hij de kassen als een oplossing voor zijn voedselprobleem. Hij vraagt zijn Chinese gastheren tussen neus en lippen door wie verantwoordelijk is voor de aanleg van die glazen huizen. Yang Bin!

Waar heeft Yang die (kennis over) kassen vandaan gehaald? Uit Nederland natuurlijk! Yang, geboren in 1961 in Nanjing, heeft al op zeer jonge leeftijd zijn ouders verloren en is door zijn oma grootgebracht. Hij heeft een kortstondige loopbaan in de marine voordat ie in 1986 in Leiden belandt om politieke wetenschappen te studeren. Die studie laat hij links liggen. Wel vraagt Yang na 4 juni 1989 politiek asiel in Nederland voor zijn vrouw en zichzelf aan omdat zij in China gevaar zouden lopen. Waarom precies blijft onduidelijk, Yang is immers geen politiek activist die tegen het bewind ageert. Het asiel wordt hen niettemin verleend. Yang en zijn echtgenote Pan Chaorong ontvangen een Nederlands paspoort.

Yang Bin in Nederland

Yang mag dan wel geen studiehoofd zijn, hij is een sluwe zakenman en gedreven entrepreneur en keiharde onderhandelaar met een tomeloze inzet. Hij stort zich eerst in de textielhandel (met Polen) en vervolgens -als China zich vanaf mid-jaren ’90 weer meer opent voor het buitenland- in de bloemenhandel met zijn geboorteland. De Nederlandse Chinees is ondermeer betrokken bij het opzetten van een bloemenveiling in Beijing. Het hoofdkantoor van zijn onderneming “Euro-Asia Flower” huist in een sjiek pand aan de Rijksstraatweg in Wassenaar. Naast de export van bloemen en orchideeën waagt de energieke ondernemer zich ook aan de handel in broeikassen, bijgestaan door een klein team van Nederlandse landbouwdeskundigen.

Voorname spelers in de Nederlandse tuinbouw (zoals Hartman uit Friesland) onderhouden goeie relaties met Yang. Hij breidt zijn bloemen en kassen-imperium en persoonlijk welvaart in sneltreinvaart uit en vestigt een nieuw hoofdkantoor van zijn “Euro-Asia Agriculture Holding” in Shenyang, China. Het bedrijf krijgt een zusterkantoor en beursnotering in Hong Kong. Rond de eeuwwisseling wordt Yang’s persoonlijk fortuin op een miljard Amerikaanse dollars geschat.

Shenyang: Dutch village

In Shenyang begint Yang in 1999 enthousiast aan een vrij megolomaan project in samenwerking met de lokale overheden. Hij wil hoogtepunten uit de Nederlandse architectuur nabouwen in een enorm themapark aan de zuidrand van de stad. Het moet een toeristische bestemming worden voor Chinezen, maar kan ook Nederlandse ondernemers die willen investeren in het noorden van China een thuis bieden, aldus Yang in een interview in 2002. Naast de Nederlandse architectuur zullen de bezoekers ook kunnen genieten van grachten, bloemenvelden en groentekassen. Yang schakelt de Nederlandse architecten Bert Roos en Teun Notenboom in voor de aanleg van het Holland Dorp. Yang pakt de zaken voortvarend aan: in 2002 is al een flink deel van het dorp gebouwd, met als pronkstuk Amsterdam Centraal Station op ware grootte. Aan een exacte kopie van het Vredespaleis wordt druk gebouwd. Voor foto’s zie volgende link: https://sinopix.photoshelter.com/search?I_DSC=HOLLAND%20VILLAGES&_ACT=search&I_DSC_AND=t

Yang en Euro-Asia maken zich kennelijk nog geen zorgen als in 2001 de Chinese centrale overheid frauduleuze topbestuurders in- en rondom Shenyang begint aan te pakken. Aanvang 2002 verschijnen er berichten in de Chinese pers dat ook Yang verdacht zou worden van grootscheepse belastingontduiking en omkoping. In Nederlandse kringen in Beijing circuleren ondertussen geruchten dat Holland Village zo snel kan worden opgebouwd dankzij de inzet van gevangenen en (Noord-Koreaanse ??) dwangarbeiders. Ook bestaan er in Hong Kong verdenkingen dat Yang illegaal grote sommen geld aan zijn beursfonds onttrekt om daarmee het Holland-dorp te financieren. De bestuursleden van Euro-Asia Agriculture Holding verwijzen al de geruchten over hun president naar het rijk der fabelen en beweren voorts dat de inzet van gevangenen en dwangarbeiders niet ongebruikelijk is in China. Hun baas is volledig integer en gewoon een slimme zakenman, die weet hoe op de Chinese markt te opereren, aldus hun verklaring.

Sinuiju SAR

In al die hektiek werkt Yang kennelijk al stilletjes met Noord-Korea zijn plannen uit voor het opzetten van de SAR in Sinuiju. De Noord-Koreanen zijn onder de indruk van de doortastendheid waarmee Yang zijn themapark in Shenyang supersnel van de grond heeft weten te krijgen. Yang wint ras het vertrouwen van Kim, die hij ook persoonlijk ontmoet. De stiefzoon van Kim, zoals Yang vervolgens in Pyongyang ook wel wordt genoemd, reist klaarblijkelijk in 2002 meermaals naar Noord Korea af ter voorbereiding van de lancering van het SAR project. Ook laat hij op eigen kosten broeikassen aanleggen in Pyongyang, zo gaan althans de verhalen, om het bewind te overtuigen van het nut van moderne landbouw en van zijn loyaliteit.

De tycoon baart internationaal groot opzien als hij op 23 September 2002 vanuit Pyongyang een persconferentie geeft waarin hij geflankeerd door Noord-Koreaanse top officials de oprichting van de SAR in Sinuiju aankondigt, met hemzelf als gouverneur. Gezien het feit dat de persconferentie in Pyongyang plaatsvindt en ook op de Noord-Koreaanse TV wordt uitgezonden kan de wereld gevoegelijk concluderen dat dit meer dan opmerkelijke initiatief door de Noord-Koreaanse dictator Kim Jong-il persoonlijk is goedgekeurd. Geen fake news dus. De internationale gemeenschap is vol ongeloof: hoe gaan Yang en het armoedige Noord-Korea die vrijhandelsplek en dat zelfbestuur realiseren en managen?

Arrestatie

Terug in Shenyang geeft Yang nog een persconferentie om de plannen toe te lichten en commentaar te leveren op de almaar toenemende beschuldigingen van belastingfraude. Yang straalt uit dat alles goed zal komen, de achterstallige belasting zal voor mid-Oktober aan de Chinese instanties worden betaald en hij zal op 25 Oktober gewoon in Sinuiju aan de slag gaan. Op 4 oktober 2002 stormen echter tientallen Chinese politie-agenten zijn kantoor annex woning in het themapark binnen: Yang wordt per direkt onder huisarrest gesteld. In November wordt hij formeel gearresteerd. De Nederlandse ambassade belooft consulaire bijstand maar brandt waarschijnlijk liever niet de vingers aan deze bizarre zaak. Zijn Chinese vrouw en 2 kinderen wachten ondertussen thuis in Leiden in spanning zijn lot af. De bestuursleden van Euro-Asia zitten met de handen in hun haar. De handel in aandelen Euro-Asia wordt door de financiele autoriteiten in Hong Kong onmiddellijk na de arrestatie van Yang opgeschort.

In Juli 2003 wordt Yang door de rechtbank in Shenyang tot 18 jaar cel (!!) veroordeeld voor fraude, belastingontduiking, valsheid in geschrifte, omkoping en illegale bezetting van landbouwgrond. Veel van de aanklachten staan in verband met zijn Holland Village: Yang zou de grond onrechtmatig en veel te goedkoop hebben verkregen onder het mom het te willen gebruiken voor landbouw en de aanleg van broeikassen. In plaats daarvan heeft hij het omgeturnd tot een toeristisch pretpark met de intentie om in de toekomst duizenden appartementen voor huur of verkoop aan te bieden. Euro-Asia krijgt zware boetes opgelegd: de hele onderneming stort als een kaartenhuis in elkaar. De beursopzichters in Hong Kong vinden grove fouten in de boekhouding, het bedrijf wordt van de beurs gehaald.

In September 2003 verliest Yang ook zijn hoger beroep en verdwijnt definitief in de cel. Noord-Korea poogt tevergeefs via koortsachtig overleg achter de schermen Yang nog vrij te krijgen. Het blijft daarna stil rondom de gevallen tycoon (ook in Nederland en in de Nederlandse pers!). Waar hij gevangen zit, hoe hij eraan toe is, we vernemen het niet. Zijn themapark in Shenyang blijft 6 jaar een spookdorp totdat het in 2009 totaal met de grond gelijk wordt gemaakt. Alle herinneringen aan Yang zijn in China volledig uitgewist. Het braakliggende terrein wordt tenslotte uitbesteed aan een Chinees vastgoed bedrijf voor de aanleg van… appartementen…!

From hero to zero

De Nederlands Chinese entrepreneur heeft duidelijk zijn hand overspeeld en wellicht te weinig kennis gehad van hoe de vlag er in 2002 op het allerhoogste regeringsniveau in Beijing bij hangt. Zijn straf is een duidelijke waarschuwing aan andere opkomende tycoons en overambitieuze zakenlieden in China: ook al ben je nog zo rijk, onaantastbaar ben je nooit. Ongebreideld geld verdienen is in China niet gespeend van grote risiko’s. De centrale regering kan ingrijpen wanneer het haar belieft en haar gezag laten gelden wanneer het haar uitkomt. Today a hero, tomorrow a zero, dat gevaar lopen tycoons als Yang zodra ze zich belangrijker beginnen te wanen dan de communistische partij.

De CCP is ongetwijfeld ook zeer onaangenaam verrast geweest door de rol van de Nederlander in de Noord-Koreaanse plannen met Sinuiju. Yang heeft het gewaagd om zonder ruggespraak met de top van de CCP een politiek gevoelige zakelijke avontuur met het buurland aan te gaan. Als Noord-Korea al economische hervormingsplannen aan de grens met China zou hebben, dan dient bondgenoot China en in het bijzonder de Chinese partijtop als eerste daarvan op de hoogte te worden gesteld, zo is de indirekte boodschap aan Pyongyang via de veroordeling van Yang. De Chinese communistische partij wil een stevige vinger in de pap in eventuele hervormingen van de Noord-Koreaanse economie.

Heeft de Noord-Koreaanse Kim met zijn geheime plan m.b.t. Sinujiu een demonstratieve daad willen stellen om zijn onafhankelijkheid van Beijing te benadrukken? Waarschijnlijk wel. Na de veroordeling van Yang geeft Noord-Korea geen vervolg meer aan de Sinuiju SAZ, het project lijkt een vroege dood gestorven…Pyongyang richt de focus vervolgens op haar nucleaire programma, weer tot groot ongenoegen van de Chinese buur trouwens. Noord Korea onderstreept daarmee nogmaals zich niet zo maar door Beijing de wet te laten voorschrijven.

Artikel gaat door onder de volgende links/clips over Yang Bin

================================================================

voor opnames en interviews uit 2002 met Yang Bin, zie de volgende links naar Associated Press op youtube https://www.youtube.com/watch?v=h7pf6Ymoa6g&feature=emb_logo 1ste opname: Associated Press (AP) Archive published 21 July 2015
Pyongyang, North Korea – 24 September 2002 1. Chinese businessman Yang Bin taking oath as chief executive of Sinuiju Special Administrative Region (SAR). President of the Presidium of the Supreme People’s Assembly, Kim Yong Nam is swearing Yang in
Shenyang, China – 1 October 2002 1. Yang at news conference and holding up certificate from North Korean government showing he is Chief Executive of Sinuiju SAR .
26 September 2002 Various shots of Sinuiju city centre Sinuiju, northwest North Korea incl. women working in shoe factory © No copyright infringement intended. All rights belong to their respective copyright owners

voor een 2de fragment zie, https://www.youtube.com/watch?v=DmrUDVKTYjs&feature=emb_logo Associated Press (AP) Archive published July 21 2015
Shenyang, China – 3 October 2002 1. Yang Bin at press conference 2. SOUNDBITE: (Mandarin) Yang Bin, Chief Executive, Sinuiju Special Administrative Region: “The tax we owe has nothing to do with the Euro-Asia Agricultural Holdings Company. It mainly concerns some former investments in tourism and real estate of the Euro-Asia Industrial Development Company. Concerning this tax issue, we have a contract with the Shenyang Municipal government. The deadline for us to pay this tax is October 12th, so you can’t call it a tax payment default.” Another SOUNDBITE: (Mandarin) Yang Bin, Chief Executive, Sinuiju Special Administrative Region: “As a company investing in China, it is our duty and responsibility to pay tax. We can pay the tax that we owe before the October 12th deadline so you can’t say that we’re overdue for payment.”
press conference Pyongyang, North Korea – 24 September 2002 President of the Presidium of the Supreme People’s Assembly, Kim Yong Nam, swearing in Yang Bin as chief executive of Sinuiju Special Administrative Region (SAR), Yang taking oath and Yang showing journalist map of new Sinuiju SAR © No copyright infringement intended. All rights belong to their respective copyright owners

voor het derde fragment https://www.youtube.com/watch?v=mhc4IoLa9bU&feature=emb_logo Associated Press (AP) Archive published July 21 2015
Shenyang, China – 3 October 2002 1. Yang Bin at press conference 2. SOUNDBITE: (Mandarin) Yang Bin, Chief Executive, Sinuiju Special Administrative Region: “The tax we owe has nothing to do with the Euro-Asia Agricultural Holdings Company. It mainly concerns some former investments in tourism and real estate of the Euro-Asia Industrial Development Company. Concerning this tax issue, we have a contract with the Shenyang Municipal government. The deadline for us to pay this tax is October 12th, so you can’t call it a tax payment default.” Another SOUNDBITE: (Mandarin) Yang Bin, Chief Executive, Sinuiju Special Administrative Region: “As a company investing in China, it is our duty and responsibility to pay tax. We can pay the tax that we owe before the October 12th deadline so you can’t say that we’re overdue for payment.” press conference Pyongyang, North Korea – 24 September 2002 President of the Presidium of the Supreme People’s Assembly, Kim Yong Nam, swearing in Yang Bin as chief executive of Sinuiju Special Administrative Region (SAR), Yang taking oath and Yang showing journalist map of new Sinuiju SAR © No copyright infringement intended. All rights belong to their respective copyright owners

================================================================

Misschien heeft de Chinese overheid ook gedacht dat Yang definitief de wijk naar Noord-Korea zou willen nemen omdat de grond in Shenyang hem te heet onder de voeten is geworden. In de dagen voor zijn huisarrest in 2002 pocht de tycoon tegenover de buitenlandse pers nog over het Noord-Koreaanse burgerschap en de diplomatieke status die hem wachten zodra hij als gouverneur in functie treedt. Die vluchtroute wordt door de Chinezen afgesneden.

Vrijlating in 2016

We springen zo’n 14 jaar verder in de tijd: Yang wordt in alle stilte vervroegd vrijgelaten op 26 september 2016, een feit dat in Nederland het grote nieuws niet haalt. De gewezen entrepeneur is inmiddels gescheiden, zijn vrouw en kinderen wonen hoogstwaarschijnlijk nog in Nederland. Waar Yang zich ophoudt is onduidelijk, gewoon in Shenyang of wellicht toch in Noord-Korea??? Dan duikt hij in Oktober 2018 plotseling op in Taipei: hij dineert aldaar met Taiwanese zakenlieden en enkele voormalige hooggeplaatste leden van de Guomindang partij, die namens Zuid-Koreaanse (Lotte) en Maleisische (Genting) consortia willen aftasten wat de investeringsmogelijkheden in Sinuiju zijn. Als we de Taiwanese media mogen geloven is het ook niet het eerste bezoek van Yang aan Taipei.

Of Yang spreekt namens het Noord-Koreaans bewind is ongewis. De nieuwe leider Kim Jong-un heeft wel in 2013 het concept van speciale economische zone (SEZ) in Sinuiju via een edict in het leven geroepen. In de SEZ zal ruimte zijn voor vrijhandel en toerisme onder strikte supervisie vanuit Pyongyang, van een SAZ is uitdrukkelijk geen sprake meer. En in de SEZ moet met buitenlandse hulp een moderne industrie worden opgebouwd. Het gekozen gebied komt globaal overeen met de kaart die Yang Bin in 2002 reeds aan de wereld heeft getoond. De nieuwe moderne verkeersbrug die door de Chinezen in 2014 vanuit Dandong over de Yalu ten zuiden van Sinuiju is aangelegd valt ook onder deze zone. Anno 2019 eindigt deze brug nog immer in Noord-Koreaans niemandsland, de verbindende infrastructuur aan Noord-Koreaanse kant ontbreekt. De ontwikkeling van de Sinuiju SEZ is mede door toedoen van de VN sancties gestagneerd.

Taiwan

Is het toevallig dat Yang Bin juist in Taiwan is gesignaleerd? Taiwan is geen internationaal erkend land en geen lid van de VN: in principe hoeft het zich niet om VN sancties te bekommeren. Dat is natuurlijk niet het beleid van de Taiwanese overheid: Taiwan is voor zijn veiligheid van de VS afhankelijk en zal de Amerikaanse regering niet tegen de borst willen stuiten. De Taiwanese overheid stimuleert dus niet actief economische interactie met Noord-Korea. Het staat Taiwanese zakenlieden echter vrij om te anticiperen op eventuele nieuwe ontwikkelingen in Noord-Korea en om gesprekken te voeren met mogelijke partners aldaar. In de euforie na de eerste Trump-Kim ontmoeting in Juni 2018 in Singapore hopen Taiwanese en Aziatische zakenlieden wellicht op een snelle versoepeling van het VN sanctie-beleid.

Yang Bin is gezien zijn connecties in Pyongyang een interessante gesprekspartner. Mocht hij inderdaad met instemming van Kim Jong-un naar Taipei zijn afgereisd, dan is het wederom een subtiele sneer naar Beijing dat Noord-Korea zich in zijn keuze voor economische partners zeker niet wil beperken tot China. Er zijn verder geen details bekend over de wonderbaarlijke wederopstanding van de bloemenkoning. In Yang’s herrijzenis schuilt toch een mooi verhaal voor een Nederlandse correspondent in China, zou je denken. Hoe heeft Yang Bin zijn straf en alle 14 jaren in de gevangenis ervaren? Is hij een nog steeds een diplomatiek vertegenwoordiger van Noord-Korea? Waar hangt ie tegenwoordig uit en welke nationaliteit heeft hij ie eigenlijk? Wat is zijn betrokkenheid bij Kim Jong-un’s plannen met Sinuiju SEZ? Hoe is zijn verhouding met de huidige top van de CCP in China? Vreest hij niet opnieuw in de cel te belanden?

Ramptoerisme

Dat Noord-Korea dwz de Noord-Koreaanse bevolking zwaar te lijden heeft onder de VN sancties staat buiten kijf. Het Noord-Koreaanse bewind faciliteert onderwijl meer buitenlands toerisme uit dringende behoefte aan buitenlandse deviezen. Het zijn vooral Chinese dagtoeristen die een trip over de grens maken. Inmiddels is bijvoorbeeld bekend geworden dat aan de overkant van Hunchun (zie artikel https://www.mijngroeve.nl/geschiedenis/noord-korea-2/ ), nabij Rason, de Noord-Koreanen een eenvoudig casino runnen waar de Chinese toeristen hun Chinese geld kunnen vergokken. Radio Free Asia meldt overigens rond eind November 2018 dat Beijing de Noord Koreaanse autoriteiten heeft gemaand de bouw van een super de luxe hotel annex casino in Sinuiju stop te zetten. De Chinese overheid voert immers druk campagne om het gokken onder Chinezen aan banden te leggen. En wie is -zo fluistert men- het brein achter dat nieuwe casinoplan? Juist, Yang Bin the Orchid King!