image copyright © unknown. No copyright infringement intended. All rights belong to their respective copyright owners
Iedere week wordt er in mijngroeve een verborgen of vergeten vinyl schat opduikeld, die kraakt, schuurt, ontzet, paait, raakt oftewel de kriebels veroorzaakt.
Kraker van de week: #5
Duitsland brengt al decennia lang geweldige muzikanten voort, in elk genre. Een erg goeie band die wellicht een grotere cultstatus in Nederland dan in Duitsland verwerft is Me & The Heat van zanger Tom Meger met zijn kenmerkende stemgeluid ergens tussen Captain Beefheart, Joe Strummer en Nick Cave in.
Na een langdurige gevangenisstraf stort ex-junk Meger, die ooit door de straten van Amsterdam zwierf, zich op een muziekcarrière, met als resultaat de LP “Game of Position” uit 1984 van Me & The Heat, een post-punkband uit het Roergebied met blazers en een jazzy inslag. Op het prachtige album duikt zelfs een nummer met een Talking Heads-achtig funk ritme op, “Babylon, Babylon”. Alle songs hebben iets duisters, gevoed door Meger’s afwisselend grommende, klagende, piepende en jankende zang, groezelige teksten en angstaanjagende voordracht. Een goed voorbeeld is onze kraker van de week, “Where Has My Heart Gone’, een meeslepende, donkere ballad:
Meger is op het toneel een performance artiest a la Iggy Pop: zijn concerten zijn intense aangelegenheden met veel bloed, zweet en tranen. Bij degenen die hem in Nederland in het clubcircuit zien optreden laat hij een onuitwisbare indruk achter.
De eigenzinnige singer songwriter krijgt het al tijdens het maken van de LP flink aan de stok met gitarist en trompettist Bernd Kramer. De band houdt het niet erg lang vol. Meger gaat solo verder onder de naam Tom Mega en waagt zich zelfs aan (Duitse) chansons, maar groot succes blijft uit ondanks het hoge niveau van zijn songs. Hij geeft na 1994 geen nieuwe muziek meer uit en beperkt zijn optredens tot het Roergebied.
In 2002 komt er abrupt een einde aan zijn leven, de details van zijn dood zijn even huiveringwekkend en duister als zijn songteksten. Meger lijkt weer in verkeerde kringen te verkeren. Als we de verhalen van mensen uit zijn nabijheid mogen geloven wordt hij aan de vooravond van een nieuwe toernee in zijn huis overvallen door een groep “jongeren”, waarbij hij met een pistool op zijn hoofd zou zijn gemept. Ondanks heftige koppijn besluit hij om twee dagen later toch op te treden. Tijdens het concert wordt zijn huis vermoedelijk door dezelfde groep overvallers volledig leeggeroofd, tot complete ontzetting van de zanger. Zijn computer met daarop nieuwe songs is ook foetsie. Nog weer een dag later wordt de onfortuinlijke Meger thuis dood aangetroffen, waarschijnlijk vanwege een fatale combinatie van zware inwendige hoofdwonden, alcohol en methadon.
Als toegift het al gememoreerde “Babylon, Babylon”, geweldig nummer!